Procesy chromowania - teoria

Chromowanie

   Chrom jest metalem barwy srebrzystej z niebieskawym odcieniem. W atmosferze powietrza chrom nie zmienia barwy. Jest on odporny na działanie kwasów organicznych; nie działa na niego również kwas azotowy i siarkowodór. Jedynie gorący kwas siarkowy i kwas solny (nawet w temperaturze otoczenia) rozpuszczają powłokę chromową. Twardość warstw chromu otrzymanych odpowiednich warunkach jest większa od twardości najtwardszych gatunków stali hartowanych. Powłoki chromowe w zależności i przeznaczenia podzielić można na dekoracyjne i techniczne. Powłoki chromowe dekoracyjne nakłada się zazwyczaj na podwarstwie miedzi i niklu lub niklu, a nie bezpośrednio na stali ze względu na to, że w ogniwach galwanicznych, które tworzą się w miejscach odkrytych (pory, nieszczelności), żelazo w stosunku do chromu jest anodą. Technologie nakładania cienkiej warstwy chromu (ok. l µm) na podwarstwie miedź-nikiel stosuje się powszechnie, np. przy pokrywaniu dekoracyjno-ochronnym części samochodowych, motocyklowych, rowerowych, w przemyśle budowy wagonów kolejowych i tramwajowych, przy budowie przyrządów pomiarowych (zwłaszcza dla laboratoriów chemicznych) oraz przyrządów precyzyjnych (np. zegarków).


Zastosowanie powłok chromowych.

   Szerokie zastosowanie znalazło tzw. chromowanie techniczne. W tym celu nakłada się grubsze warstwy chromu, przeciętnie 0,005 - 0,2 mm, a w niektórych specjalnych przypadkach do l mm, bezpośrednio na stal w celu polepszenia własności mechanicznych i odporności na korozję części chromowanych. I tak na przykład doskonałe wyniki daje chromowanie matryc i tłoczników, zwłaszcza do wykonywania przedmiotów z gumy, tworzyw sztucznych i skóry. Dużą zaletą jest w tym przypadku gładkość, odporność chemiczna i mały współczynnik tarcia warstw chromu, co łącznie z dużą twardością wpływa na dużą trwałość formy oraz piękny wygląd produkowanych części. W celu ochrony trących się powierzchni przed zniszczeniem mechanicznym chromowanie techniczne znalazło szerokie zastosowanie w budowie maszyn, lotnictwie i transporcie. Chromowaniu poddaje się z dobrymi wynikami cylindry silników spalinowych, pierścienie tłokowe, tłoczyska podnośników hydraulicznych itd. Chromowanie techniczne znalazło również szerokie zastosowanie w przemyśle narzędziowym. Nowe narzędzia, przede wszystkim przeznaczone do obróbki metali i stopów nieżelaznych oraz miękkich stali, chromuje się na grubość niewiele przekraczającą tolerancje zużycia narzędzia. Korzystna też jest inna własność powłoki chromowej, a mianowicie skłonność do małej przyczepności, przez co zmniejsza się do minimum przylepianie wiórów do pracujących powierzchni narzędzi. Powszechne zastosowanie znalazło chromowanie w produkcji sprawdzianów, gdyż zwiększa się w ten sposób kilkunastokrotnie ich trwałość. Chromowanie dekoracyjno-ochronne również znalazło szerokie zastosowanie w praktyce. Cienka powłoka chromowa nałożona na błyszczącą powłokę niklową, pozostając niezmienną w normalnych warunkach atmosferycznych, utrzymuje przez szereg lat estetyczny wygląd pochromowanego przedmiotu. Duża twardość powłoki chromowej zabezpiecza ponadto ten przedmiot przed mechanicznym zarysowaniem.

©chromtech                                                                                 powered by introNet